ความเป็นมา เครื่องรางของขลังไทย

ประวัติความเป็นมาของเครื่องรางของขลังนั้นหากจะสืบหาที่มาที่ปรากฏเป็นหลักฐานก็เห็นปรากฏใน ตำราพิชัยสงราม ซึ่งเป็นหลักฐานที่ถูกบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรมาคู่กับประวัติศาสตร์ชาติไทยมีบันทึกไว้ แม้แต่ในท้องถิ่นก็จะปรากฎเป็นหลักฐานเป็นตำราที่ทำจากใบลาน เช่นทางล้านนาจะเป็นคัมภีย์ใบลานเรียกว่า “ปั๊บสา” ที่ผู้เฒ่าผู้แก่ทางล้านนา มักจะมีไว้เป็นสมบัติตกทอดมาจากบรรพบุรุษ ซึ่งตำราดังกล่าวนั้นจะเป็นตำราที่เขี่ยนด้วยอักขระโบราณ มีวิชาความรู้และสูตรเด็ดเคล็ดลับต่างๆ เช่นสูตรยา และยังมีคาถา และสูตรยันต์ต่างๆ

ตำราคัมภีย์พระเวทย์โบราณ จะบันทึกถึงวิธีการสร้างเครื่องรางของขลัง ที่ให้คุณวิเศษในทางด้านต่างๆ มีกรรมวิธีการสร้าง สิ่งที่ใช้สร้างตลอดจนอุปเท่ห์วิธีการนำไปใช้บูชาเช่น ตำราการสร้างเบี่้ยแก้ ตำราการสร้างหนุมาน ตำราการสร้างตะกรุด เป็นต้น โบราณจารย์ส่วนใหญจะเป็นพระสงฆ์ผู้ทรงคุณธรรมวิเศษจะสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อสงเคราะห์ ชาวบ้านเพื่อบรรเทาทุกข์ และให้สมหวังในสิ่งที่ปรารถนา และให้เป็นที่ยึดเหนี่ยว ให้ระลึกถึงคุณงามความดี หาใช่สิ่งงมงายตามที่คนขาดความรู้เข้าใจไม่

นอกจากเครื่องรางของขลังจะมีที่มาจากตำราแล้ว ยังมีที่มาจากตำนานความเชื่อเช่นการนำวัตถุต่างๆที่เชื่อกันว่ามีฤทธิ์หรือมีคุณวิเศษในตัว ซึ่งเชื่อว่าจะให้ผลในด้านต่างๆแก่ผู้ที่ครอบครอง เช่น เหล็กไหล เขี้ยวเสือ เขี้ยวหมูตัน งาช้าง เขากวาง หางกระต่าย เป็นต้น และประเภทนี้มักจะนำไปปลุกเสกโดยเกจิอาจารย์ผู้ที่ความรู้ความเชี่ยวชาญในศาสตร์นี้เพื่อให้เกิดความศักดิ์สิทธิ์

ตัวอย่างเครื่องรางของขลังไทย เช่น ตะกรุด, เบี้ยแก้, ลูกอม, ปลัดขิก, ลูกสะกด, วัวธนู, มีดหมอ, ผ้ายันต์, ท้าวเวสสุวรรณ, พระขุนแผน, อิ่นคู่, นางกวัก, กุมารทอง, พญาครุฑ, หนุมาน, พญาเสือ …ฯลฯ

ขอขอบคุณที่มา : https://siammongkol.wordpress.com/2013/09/15/เครื่องรางของขลัง/