ตำนานนางเงือก นางกะเดิบโดง นางกะเดิบซลา ตอนที่ 3

สักครูหนึ่งนางกะเดิบซลา ก็ร้องดังขึ้นอีกว่า งูได้กลืนมาถึงเอวแล้ว แม่นางก็บอกให้เงียบ สักพักนางกะเดิบซลา ก็ร้องอีกว่างูกลืนนางถึงคอแล้ว แม่ของนางก็บอกให้เงียบ

รุ่งเช้าแม่นางกะเดิบซลา ตื่นหุงหาอาหารจนสายก็ยังไม่เห็นลูกสาวและลูกเขยออกจากห้อง จึงเอะใจเคาะประตูไม่มีใครตอบ จึงลงเดินไปหารอบๆบ้าน เห็นงูใหญ่ท้องป่อง เนื่องจากกลืนนางกะเดิบซลา ไปขดตัวอยู่ในสวนหม่อนหลังบ้าน

นางตกใจสุดขีดร้องให้ชาวบ้านมาช่วยฆ่างูผ่าท้องช่วย นางกะเดิบซลาออกมาได้ เรื่องนี้เป็นที่ซุบซิบนินทาของคนในหมู่บ้านสร้างความอับอายแกนางกะเดิบซลาเป็นอย่างมาก นางบอกกับแม่ของนางว่า ขอตัวไปอาบน้ำล้างเมือกงู ที่กลืนนางออก แม่นางให้น้องชายคนเดียวของนางตามไปเป็นเพื่อนด้วย

นางกะเดิบซลาคว้าขันน้ำ และถูกผ้าเดินออกจากหมู่บ้านหาแหล่งน้ำชำระล้างร่างกาย ผ่านหนองน้ำใหญ่ น้องชายของนางให้นางลงอาบล้างที่หนองนั้น แต่นางว่าน้ำน้อยไปล้างเมือกออกไม่หมดหรอก จึงพากันเดินต่อไป ผ่านอีกห้วย บึง แม่น้ำ ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของนาง บุกป่าฝ่าทุ่งหลายวันหลายคืน

จนมาถึงมหาสมุทรใหญ่ นางบอกให้น้องชายหยุดรอที่ชายฝั่ง ส่วนนางจะลงไปอาบน้ำล้างคราบเมือกงูออก นางคว้าขันเดินลงไปในน้ำเรื่อยๆ จนลึกถึงคอ เมื่อนางเดินลึกถึงปลายคาง นางเอาขันครอบหัว

แล้วมุดน้ำหายไป ไม่ยอมโผล่มาอีกเลย น้องชายของนางรออยู่เป็นนาน ก็ไม่เห็นพี่สาวโผล่มาสักที จึงเดินร้องให้กลับบ้าน พร้อมกับบอกเรื่องราวให้แม่ของนางกะเดิบซลาทราบ นางเสียใจและรู้สึกผิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะสายเกินไปเสียแล้ว

นางกะเดิบซลา ที่หายไปในมหาสมุทร ได้ลายเป็นนางเงือก อาศัยอยู่ในมหาสมุทรไม่ยอมพบผู้คนด้วยความอายตราบเท่าทุกวันนี้

ที่มาภาพข้อมูล : https://news.buriramworld.com/14811/
ที่มา : World of Legend โลกแห่งตํานาน