ตำนานพระร่วง สุโขทัย ที่เกี่ยวกับเมืองศรีสัชนาลัย

มียายตาผู้อาภัพ ขัดสนจนทรัพย์ เดินทางควงคู่ เพื่อหาที่อยู่ทำเลใหม่ ฟ้าคำรณฝนก็ตก พบเห็นทารกนอนร้องไห้ มองรอบกายไม่มีคน มีแต่ร่อยรอยของพญานาคในถ้ำใหญ่ ตายายจึงพากันนำทารกมาเลี้ยงไว้ ตั้งชื่อว่าร่วง อันเป็นผลพวงที่เก็บได้ โตขึ้นร่วงยากมีเพื่อน ตาจึงได้นำไม้ทองหลางสร้างตุ๊กตา ตายายบอกว่าเป็นน้องชาย ตัวร่วงมีวาจาสิทธิ์จึงเกิดมีชีวิตขึ้นทันใด ตายายตั้งชื่อให้ว่า ลือ วันหนึ่งสองพี่น้องวิ่งว่าว ดึงสายป่านต้านลมบนจนร่วงเซล้มเอาศอกและแขนยันพื้นดินไว้ (กลายมาเป็นบริเวณแม่น้ำยมที่โค้งและแคบที่สุดบริเวณวัดพระศรีรัตนมหาธาตุราชวรวิหาร )

พี่กับน้องประลองมือ พระร่วงพระลือคู่แข่งขัน ซึ่งเจดีย์ของร่วงแต่แรกนั้นสวยกว่าของลือ ลือจึงให้สร้างเจดีย์ของตนสูงกว่าของร่วง ร่วงเห็นเข้าไม่พอใจจึงเตะยอดเจดีย์ของลือหักกระเด็นไป(กลายเป็นเจดีย์หนึ่งในวัดพระศรีรัตนมหาธาตุราชวรวิหาร)
พระร่วงเจ้ากรุงไกร ครองสุโขทัยในพาราไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ทำมาหากินสุขทั่วหน้า เสด็จสรงตรงแก่งหลวง เย็นฉ่ำเป็นห้วงสายธาราแหวกว่ายในสายธาร องค์พระภูบาลชื่นวิญญา กล่าวไว้ ณ ใต้น้ำ เขาว่าเป็นถ้ำของนาคา ทรงว่ายหายวับไปกับตาไม่กลับขึ้นมาเลย ทรงว่ายหายวับไปกับตาไม่กลับขึ้นมาเลย

ขอบคุณข้อมูลจาก : เพจ Checkinศรีสัชนาลัย

https://www.facebook.com/Checkinsisatchanalai/posts/1729040054003096/