มิติลับ สัมผัสสยอง เรื่องเล่าเด็กบ้านนอก ตอนที่ 2

พอสิ้นคำถามจากปากพี่ชายยาย….เราแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องแบบนี้ก็มีจริงๆ เพราะอยู่ดีๆยายก็ตอบออกมาโดยน้ำเสียงไม่ใช่เสียงยายเลย แต่เป็นเสียงทุ้มๆเหมือนเสียงผู้ชาย โดยพูดขึ้นว่ามา
“ พวกมึงไม่ดูแลน้อง พวกมึงก็รู้ว่าน้องไม่สบาย ยังปล่อยให้มันไปนา ยังไปปล่อยให้มันทำงานอีก”
สิ้นคำพูดของยายทุกคนก็เริ่มรับรู้ละว่าใครที่มาสิงร่างยาย
และหลังจากนั้นพี่ชายของยายก็เริ่มเจรจาต่างๆนาๆโดยเรียกยายว่าพ่อละตอนนี้
จนกระทั่งเจรจากันจบในแบบที่ว่า…
“ ต่อไปนี้จะดูแลยายให้ดี ไม่ให้พ่อต้องเป็นห่วงแบบนี้อีกแล้ว”
ซึ่งพอจบแบบนี้ จากที่ยายหลับตาปี๋ สะอึกสะอื้นอยู่ ก็ร่างกายกระตุกไปสามครั้งก่อนจะฟุบลงไปนอนอีกที
พอยายฟุปลงไปทุกคนก็จะพายายไปส่งโรงบาลเพราะไข้ยายขึ้นสูงมาก เราจึงต้องไปค้นหาบัตรยายในกระเป๋า
และในขณะที่เราไปหาบัตรในกระเป๋า เราสังเกตได้ว่า เหมือนมีคนเดินออกไปทางประตูหลังบ้าน เพราะตอนช่วงเย็นเราทำแป้งขนมหกที่หลังบ้าน เราว่าเราจะกวาดแต่ยายไม่ให้กวาดเพราะยายบอกว่า กวาดบ้านกลางคืนไม่ดี เราจึงไม่ได้กวาด มันจึงทำให้เราเห็นว่า เหมือนมีเท้าคนเดินผ่านมาทางนี้ เป็นเท้าที่ใหญ่มากเทียบเท่ากับเท่าผู้ชายได้
เรายืนมองไป ขนลุกไปก่อนจะรีบเอาบัตรแล้วเอาไปให้แม่
และพอพายายไปถึงโรงบาล ยายก็ตื่นมาพอดี แม่จึงถามว่า ก่อนหน้านั้นเกิดไรขึ้นยายจำได้ไหม?
ยายจึงบอกมาว่า
“ ตอนยายเข้านอน เหมือนยายฝันเห็นตาเดินมาหาที่มุ้ง เขายืนมองแบบไม่พูดอะไร และเอามือลูบหัวยายเบาๆ จากนั้นยายไม่รู้อะไรเลย รู้อีกทีก็คืออยู่โรงบาลนี้แหล่ะ”
พอเราได้ยินยายพูดเราก็ยิ้มแห้งๆเพราะเรากลัวหน่อยๆ และเริ่มคิดว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก เราจะทำยังไงหว่ะ ยังไม่อยากช็อคตายเพราะเรื่องแบบนี้นะ และจะให้ชินก็คงเป็นไปไม่ได้ เราจึงจะดูแลยายให้ดี เพื่อที่จะไม่ให้ยายไม่สบาย หรือป่วยจนผู้ที่ล่วงลับไปแล้วเขาเป็นห่วงจนต้องมาทักท้วงเรื่องการดูแลยายอีก

ขอขอบคุณที่มา : https://board.postjung.com/1226537
บอร์ด นิยาย เรื่องเล่า เนื้อหาโดย supmastc