วัดจุฬามณีประตูไปสู่เมืองบาดาล ที่อยู่ของพญานาค

จังหวัดพิษณุโลกเป็นเมืองใหญ่ในเขตภาคเหนือตอนล่าง เป็นแหล่งประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และธรรมชาติของสายน้ำ

และป่า หลักฐานการสร้างเมืองพิษณุโลก มีมาแต่พุทธศตวรรษที่ 15 สมัยขอมมีอำนาจปกครองแถบนี้

พิษณุโลกเดิมชื่อเรียกว่า เมืองสองแคว เนื่องจากเมืองนี้ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำน่านและแม่น้ำแควน้อย ประมาณปี พ.ศ.

1900 สมเด็จพระมหาธรรมราชาลิไทแห่งกรุงสุโขทัยได้โปรดเกล้าฯ ให้ย้ายเมืองมาตั้งอยู่ ณ ตัวเมืองปัจจุบัน โดยมี

ฐานะเป็นเมืองลูกหลวง

สมัยอยุธยาเมืองพิษณุโลกทวีความสำคัญมากขึ้นเพราะเป็นเมืองกึ่งกลางระหว่างกรุงศรีอยุธยา และ

อาณาจักรฝ่ายเหนือ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ทรงปฏิรูปการปกครอง และเสด็จมาประทับที่เมืองนี้ ตั้งแต่ พ.ศ.

2006 จนสิ้นรัชกาลในปี พ.ศ. 2301

หลังรัชสมัยของพระองค์พิษณุโลกมีฐานะเป็นเมืองลูกหลวงเป็นเมืองหน้าด่านสำคัญที่จะสกัดกั้น

กองทัพพม่า เมื่อครั้งพระนเรศวรมหาราชดำรงฐานะเป็นมหาอุปราชครองเมืองพิษณุโลก ระยะนั้นไทยตกเป็นเมืองขึ้น

ของพม่า สมเด็จพระนเรศวรได้รวบรวมชายฉกรรจ์ชาวพิษณุโลกกอบกู้อิสรภาพชาติไทยได้ในปี พ.ศ. 2127

ในสมัยกรุงธนบุรี พิษณุโลกเป็นสถานที่ตั้งมั่นรับศึกพม่า เมื่อครั้งกองทัพของอะแซหวุ่นกี้ มาตีเมือง

พิษณุโลกในปี พ.ศ. 2318 อะแซหวุ่นกี้ต้องเผชิญการต่อสู้อย่างทรหด กับเจ้าพระยาจักรีว่า ต่อไปจะได้เป็นกษัตริย์

ในสมัยรัตนโกสินทร์พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ได้ทรงดำริให้รื้อกำแพงเมืองพิษณุโลก

เพื่อไม่ให้ข้าศึกได้ใช้เป็นที่ตั้งมั่น ครั้นเมื่อปี พ.ศ. 2437 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้ยก

ฐานะเมืองพิษณุโลกขึ้นเป็นมณฑลเรียกว่ามณฑลพิษณุโลก

ต่อมา เมื่อยกเลิกการปกครองแบบมณฑลแล้ว พิษณุโลกจึงมีฐานะเป็นจังหวัดเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

 

ขอบคุณที่มา : http://www.baanjompra.com/webboard/thread-10752-1-1.html