เปิดเรื่องเล่าเรือนกาหลงที่ยังคงอยู่ ณ วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี จากเปรตเป็นเทพธิดา ตอนที่ 1

บันทึกที่แขวนไว้ให้ได้ศึกษา ณ เรือนกาหลง ที่ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้ไว้ว่า…หลวงพ่อจรัญมาอยู่เข้าพรรษาที่วัดอัมพวัน เมื่อปี พ.ศ.2499 มีพระภิกษุสงฆ์องค์เณรพรรษาหนึ่งไม่เกิน 15 รูป ต่อมามีพระภิกษุเพิ่มขึ้นพรรษาละ 40-50 รูปทุกปีตลอดมา หลวงพ่อจึงคิดสร้างโรงครัว ขณะหลวงพ่อมีปัจจัยส่วนตัว 3,000 บาทเท่านั้น…

ถ้าจะซื้อไม้ใหม่มาสร้างโรงครัวจะใช้ทุนทรัพย์มาก ด้วยเหตุนี้จึงคิดหาซื้อบ้านเก่าสักหลังหนึ่งในราคา 3,000 บาท จึงได้ปรึกษากับโยมพิม บำเรอจิต ว่ามีใครจะขายบ้านเก่าให้บ้าง ต่อมาโยมพิมได้แนะนำหลวงพ่อซื้อบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเจ้าของบ้านอยู่กรุงเทพฯ เป็นบ้านของนายอำเภอเก่าร้างไม่มีใครอยู่ หาคนซื้อยากมากเพราะเหตุใดไม่มีใครทราบ…เมื่อหลวงพ่อไปดูบ้านหลังนี้ และได้ขึ้นไปบนบ้าน ก็ปรากฏว่าเรือนหวั่นไหวทันที โคลงไปโคลงมาเหมือนแผ่นดินไหว หลวงพ่อจึงแผ่เมตตาให้และได้กล่าวไปว่า

“นี่พี่น้องทุกคนที่อยู่บ้านนี้ เจ้าของบ้านก็ดีนะที่อยู่ที่นี่น่ะมาอยู่ทำไมเล่า ไปอยู่ด้วยกันนะ ไปอยู่วัดอัมพวัน ไปเจริญวิปัสสนากรรมฐานที่วัดอัมพวันกันดีกว่านะ จะมาหลงอยู่ที่นี่ทำไม อยู่ในอบาย เป็นเปรตวิสัยไม่ดีแน่ ช่วยกันรื้อ ช่วยปลูกเป็นโรงครัวเพื่อทำอาหารถวายแด่พระภิกษุสงฆ์องค์เณรและช่วยเลี้ยงพุทธศาสนิกชนที่มาวัด ให้ได้รับความสะดวกในการบำเพ็ญกุศลของเขาต่อไป”

…บ้านก็นิ่งสงบ หลวงพ่อได้รื้อเรือนนี้มาปลูกเป็นโรงครัวในวัด ปลูกเสร็จภายในวันเดียว ที่วัดอัมพวันนั้น เวลาญาติโยมมาช่วยกันทำครัว ทำครัวแล้วก็กลับบ้าน ไม่มีใครเฝ้าหมู กะปิ หัวหอม กระเทียม ก็เก็บไว้ที่กุฏิโรงครัวนี้ที่ได้ซื้อมา…ข้าวของไม่เคยหาย มีภรรยาภารโรงชื่อ แม่บุญชู สามีชื่อ นายสงวน ศรีพวงวงษ์ เป็นภารโรง ร.ร.วัดอัมพวัน ก็ขอแรงเมียภารโรงมาช่วยทำครัว เลี้ยงพระสงฆ์องค์เณรที่วัดตลอดมา

ขอขอบคุณที่มา : https://www.thairath.co.th/lifestyle/life/1639678