เรื่องเล่า เทวสงครามระหว่างพญาครุฑ และพญานาค

พญามุจจลินทร์นาคราช ผู้ยุติเทวะสงครามระหว่างพญาครุฑ และพญานาค อย่างไรก็ดี มีเรื่องเล่าต่อมาว่า จากการที่พระอินทร์ได้ให้พรพญาครุฑจับพญานาค เป็นอาหารได้นั้น ทำให้พญานาควาสุกรีเกรงว่าพญานาคจะสูญพันธุ์ จึงตกลงจะส่งพญานาคไปให้พญาครุฑกินที่ชายหาด วันหนึ่งถึงคราวของนาคหนุ่มชื่อสังขจูทะ จะต้องไปเป็นเหยื่อ แม่ก็ตามมาด้วยความรักและอาลัย ขอร้องอย่างไรก็ไม่ยอมกลับ พราหมณ์ตนหนึ่งชื่อว่า ชีมูตวาหน ซึ่งเป็นองค์จุติแห่งพญามุจจลินทร์นาคราช เป็นผู้มีใจบุญสุนทานตัดแล้วซึ่งโลกีย์วิสัย ได้มาพบ

ก็สอบถามได้ความแล้ว จึงเสนอตัวเองปลอมเป็นพญานาคให้พญาครุฑกินแทน ปรากฏว่าขณะที่พญาครุฑกำลังกินพญานาคปลอม แทนที่จะแสดงความเจ็บปวด ชีมูตวาหนกลับแสดงความปลื้มใจจนพญาครุฑผิดสังเกตว่าต้องผิดตัวแน่ แต่สอบถามก็ไม่ยอมรับ ขณะนั้นเองพญานาคสังขจูทะก็ได้มาแสดงตัว ว่าตนคือเหยื่อของพญาครุฑ เมื่อทราบความจริง พญาครุฑจึงเกิดความสำนึกบาป และซาบซึ้งในความเสียสละของชีมูตวาหนจึงวิ่งเข้าไปในกองไฟหมายจะฆ่าตัวตายเพื่อชำระบาป แต่ด้วยพญาครุฑเป็นองค์จุติแห่งพระอาทิตย์ เปลวไฟจึงไม่สามารถทำอันตรายพญาครุฑได้ ครั้งพญาครุฑเหาะขึ้น ในอากาศหมายให้พระอาทิตย์เผาตน ความร้อนแห่งพระอาทิตย์ก็หาทำอันตรายพญาครุฑได้ ชีมูตวาหนพราหมณ์จึงสอนพญาครุฑว่าหากต้องการหยุดทำบาปก็ให้เลิกกินพญานาคเป็นอาหารต่อไป “พญาครุฑก็เชื่อและได้เหาะไปนำน้ำอมฤตมาประพรมกระดูกนาค ที่ตนเคยจิกกินมาแต่กาลก่อน จนนาคทั้งหมดได้ฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาใหม่ ” จากนั้นชีมูตวาหนพราหมณ์ได้สาป… ให้พญาครุฑสิ้นฤทธิ์เป็นเวลา 500 ปี ร่างกายกลายเป็นผงธุลี เล็บพญาครุฑตกลงบนดินเกิดเป็นสมุรไพร “เล็บครุฑ” โดยอนุญาตให้คืนร่างเป็นพญาครุฑได้เฉพาะวันอาทิตย์ และถูกกักตัวอยู่ที่เมืองบาดาลตลอดระยะเวลาที่ต้องคำสาป

ขอบคุณที่มาข้อมูล facebook : สายญาณพญานาคราชและมหาเทพเทวามหาเทพเทวี